Even aan 't lezen

              Hoewel ik geen liefhebster van  kranten ben heb ik enkele weken geleden een heel nuttige site gevonden. Namelijk gaat 't over de site van Metronieuws. Ik heb me erop geabonneerd omdat het over de Nederlandstalige krant gaat en dat is vanzelfsprekend heel nuttig. Nu een enkele  opmerkingen die 'k  over deze site heb gemaakt.

Het eerste dat  mij op de internetpagina van Metronieuws opviel was, was de groene kleur van de Metronieuws logo. Dat vind ik heel ontspannend en ik denk dat het een heel goede kleurkeuze is omdat er ook bewezen is dat de groene kleur heel ontspannend is en een goede invloed op de mens heeft.

De site is heel kleurrijk en vanwege mijn slechte concentratie brengt me dat in verwarring. Maar aangezien het  mijn persoonlijke probleem is kan ik niet zeggen dat de site slecht gedaan is.

Aan de linkerkant staan er veel artikelen. Wat ik leuk vind is dat artikelen op een automatische manier rondgaan. Wat nieuwcategorieën betreft zijn zowel die uit het buitenland  als die uit het binnenland vertegenwoordigd. Maar als je iets meer over de gebeurtenissen uit Amsterdam, Rotterdam of uit het buitenland wilt vinden of meer over een bepaalde nieuwcategorie wilt lezen  dan kan je die door de opties die onder het hoofdlogo staan opzoeken. Er zijn verschillende nieuwsberichten uit alle nieuwcategorieën vertegenwoordigd: cultuur, economie, politiek, amusement. Alleen een ding werkt  op mijn zenuwen en dat is te veel sportnieuws  

Aan de rechterkant ziet men iets heel nuttigs en dat is  het weerbericht. Daaronder staat de actuele verkeersinformatie en prijzen van de verschillende brandstofsoorten. Er staat niet zoveel reclame en dat vind ik ontspannend en prachtig. Nog twee  boeiende optie die ik daar heb gevonden zijn ’’Meest gelezen’’ en ’’Meest recent’’. Het is ook leuk dat er voor alle modeliefhebbers een PDF format van de Metro Mode bestaat. Wat video’s betreft die kon ik eerst nergens vinden. Maar als je je op de site aanmeldt, zal je veel video’s aan de rechterkant opmerken. Aan deze kant kan men nog een nuttige optie gebruiken en dat is namelijk een mogelijkheid om een print editie te downloaden. Al bij al is deze site heel zorgvuldig ontworpen. 

Ben je allergisch voor tv - reclame!?

Het was ongeveer een uur 's middags en toevalig begon ik  tv te kijken. Alles wat ik kon zien waren slechts enkele figuren die zich op het scherm bewogen en die volstrekt onbelangrijk en vervelend waren. Vooral heb ik het over reclame.

Vandaag de dag komen er allerlei soorten reclameboodschappen aan bod. Reclame wordt bedoeld om mensen te beïnvloeden zodat ze hun alledaagse problemen kunnen vergeten en zo veel mogelijk artikelen  kopen. Voor de 30 seconden of 1 minuut krijgt iedereen een kans om de langste wimpers en de vollste lippen te hebben en om met het goedkoopste bankkrediet de beste auto te kunnen kopen. Ik vraag me af of dit een hedendaags concept van een reclame of een leugen is.

Reclame kan echter ook voor het goede gebruikt worden.  Het kan een soort campagne zijn die ons bewust maakt van sociale thema’s en het milieu. Het kan ons voorlichten over de gebeurtenissen van de wereld. Volgens mij is het treurig en ontgoochelend dat er zo weinig reclameboodschappen  zijn die over de mensen –en dierenrechten gaan. Er zijn niet zo veel reclames die allerlei soorten minderheden verdedigen maar  degene die  alleen eigen belang promoten.

En als er per ongeluk een bewustmakkende reclame  is dan moeten we nog een vraag stellen: ’’Hoe schijnheilig  die organisaties die hun standpunten in een reclame uiten zijn?  Zijn Human Right Watch, Peta, WWF, Queeria zo oprecht en waarheidsgetrouw  of geven ze alleen om hun materiele welvaart en macht?’’

Een gewoon spelletje

Vandaag waren Sneki aka Snežana, Jana en ik in een kroegske aan het zitten. We waren aan ’t babbelen maar ook aan ’t spelen. Het spelletje is volgend: je hebt een papier waarop ieamand iets begint te schrijven, dus een of twee alinea’s en daarna volgt de andere persoon de rest van de laatste zin die vaak onvolledig is. Derde persoon volgt de zin van de twedee persoon enz... Het is een soort associatief, dadaïstisch verhaaltje omdat het begin bijna ooit niks met het eind te maken heeft. Dus het is vaak heel onlogisch, onzinnig maar toch grappig. Ons verhaal is volgend:

Er was eens een meske dat nooit naar het ziekenhuis wilde gaan omdat ze zo bang van spuiten was maar op een dag moest ze naar de zee gaan. Het was erg verschrikkelijk maar ze moest beslissen en daar gaan hoewel het onbeleefd was. Volgende dag heeft ze een andere plan gemaakt. Ze wilde naar Amsterdam gaan om een paar klompjes te kopen maar er was geen korting of een bord waarop ’’solden’’ stond. Ze besloot om een mooie jas te kopen want ze had ’t echt nodig. Haar reis was goed georganiseerd: eerst ging ze naar een kroeg om McDaonalds en alle z’n vette en van plastic gemaakt producten te vermijden. Daarna besloot ze om nog een keer naar de Dampkring te gaan om nog een muffintje te kopen. Ja, het was erg lekker. Ze wilde ook een koffie drinken maar ze kwam te weten dat ze geen meer geld had. Ze moest beslissen of ze haar jas of haar auto willen verkopen. Opeens was ze in Bubanj potok en daar zag ze een autoverkooper. Ze zei dat ze haar auto wilde verkopen en dat de prijs daar 3.000 euro van moest zijn. De autoverkoper was zooo boos en hij antwoordde: ’’R*** op’’.

Waar?

Hij stond daar. Op dezelfde plaats, op dezelfde tijd. Al zes jaar heeft hij dat park niet gezien. Maar nu wist hij dat park moest vinden.

’’Goeieavond Meneer! Weet u misschien waar dit park ligt?’’

’’ Welk park?’’

’’Wacht even, ik zal u het op de kaart tonen... Ziet u ? ... Hier..’’

’’Nee, ik zie niks, ik weet niet waar t u het over hebt...’’

’’Maar wacht, Meneer, ik denk dat ik u ergen al heb gezien...!?

’’Nee, dat kan nie, sorry, maar nu moeti ik weg’’

’’Ne, kijk maar naar de kaart, alstublieft... Ziet u deze tekening, bent u er al mee bekend?’’

’’Helemaal niet!!! Hou je mij voor de gek!?’’

’’Nee, helemaal niet! Maar kijk, alstublieft, hoe kunt u  zich niet herinneren. U bent degene die mij zes jaar geleden dit park aangetoond hebt...’’

’’Het is absuurd’’

’’Herkent u me niet. Ik had dezelefde paraplu en hoed?’’

’’Da’ s een onzien’’

’’Nee, zes jaar geleden,... het was hetzelfde weer, en zelfs om hetzelfde uur heb ik u hier ontmoet... En u hebt me dit park aangetoond!’’

’’Het kan toch niet waar zijn omdat ik al veertig jaar dood ben...En zelfs als ik nog zou leven zou dit park toch niet bestaan’’

Toen zei zijn moeder :’’Goeiemorgen schat, het is tijd om op te staan’’. Maar hij had geen moeder....

Moraal=Normaal ?

Wat brengt de wereld in beweging? Volgens mij zijn dat verschillen. Die brengen de wereld in beweging.Die maken de wereld heel dinamisch en vervullen hem met onverwachte gebeurtenissen.

            Er zijn verschillen tussen verstand en gevoelen, bewustzijn en droom, nuchterheid en lompheid, leven en overlijden. En wat is ’t verschill tussen goed en kwaad? Wat is moraal? Hoe kunnen we het uitleggen? Misschien is ’t goedkeuring en eerbeid voor verschillen! Het is een matging en een rechtvaardigheid. Het is een voorlichting over de mogelijkheden en de beperkingen. Het is goedkeuren van jezelf en anderen.

            Maar 't is moeilijk om met jezelf en andere mensen beter kennis te maken! Moraal is een deugd en schoonheid. Maar het is ook een grote beperking. En is het moraal voor iedereen hetzelfd? Iedereen streeft naar een betere wereld. En  iedereen doet wat voor hen het beste ding is. Is het goed genoeg? Iets dat voor mij goed en oprecht is is voor iemand anders misschien slecht en onaanvaardbaar. Son of Sam, lbert Fish, Elizabeth Bátory dachten dat ze een goed ding deden. Toch waren ze mordenaars.

            Zelfs als we slechte dingen doen doen we ze omdat we denken dat ze oprecht en goed zijn, of toch nee...hm

Dunav of Duvan verzekeringsmaatschappij

’’De Consument’’ is een bijlage in het Politika. Dat is een heel nuttige consumptieadviseur voor een heel schattige consumptiemaatschappij. Met deze unieke uitvinding hoeven jullie niet meer buiten te staan ,terwijl het sneeuwt, waait,  of er een meteoorregen is, en schreeuwen : ’’vize, vize, vize’’. Als u ’’De Consument’’ leest, zal u zeker weten wanneer het het best is om euro's te kopen of verkopen. Maaaar, da’s niet alles. Die waarschuwt ook dat, zelfs als je naar een lekker etentje door een zgn. compagnie uitgenodigd wordt, je geen 1.000 euro hoeft te betalen voor een buitengewoon bestek.

Dus, ja, heeeel nuttig.

Maar wat echt interessant was heeft  met roken te maken. De Australische overheid heeft namelijk een wet goedgekeurd  waardoor alle sigaretten in hetzelfde pakje verkocht moeten worden. De kleur zal olijfgroen zijn en op de voorkant zal er een kangoeroe staan. Onderzoek heeft aangetoond dat  groen de minst aantrekkelijke kleur voor de rokers is – wat zal Groen Links zeggen. En natuurlijk niks zonder een overlijdensadvertentie. Zelfs 75% van de voorkant en 90% van de achterkant zal in het teken daarvan staan. Op die manier denken ze dat ze grotere invloed op jongeren zullen hebben. En zelfs  één jongentje of meisje dat beslist om die afschuwelijke gewoonte te vermijden zal voor de hele planeet een groot succes zijn. Da’s waar (weliswaar werd er geen broeikaseffect, verwarming, apocalypse enz geteld).  Maar nu onstond een groot probleem. Machtige tabaksbedrijven ( o.a. British American Tobacco en Philp Morris – m’n merk J) hebben een klacht ingediend. Volgens hen is het een aanval op een waardig intellectueel bezit. Het einde van dit tragische verhaal zullen we waarschijnlijk in een speciale editie vinden die ’’Hoe kan je een klacht vermijden’’ zou kunnen genoemd worden.

Ik heb er natuurlijk veel over nagedacht. En toen met mijn eerste koffie en LEKKERE SIGAAR zag ik een reclame van Dunav verzekeringsmaatschappij. ’’Alleen een pakje minder en je zal 20. 000 euro besparen ten jaarlijkse niveau’’ zeg een sporter... Oke m’n oma zegt hetzelfde tegen me elke ochtend :’’ Sonjice, als je zelfs een pakje minder rookt, zal je een nieuwe TV aan ’t einde van het jaar kunnen kopen’’. Ik steek nog een sigaretje aan....

Dan heb ik die bebke gezien die aan de sigareten verslaafd is. Droevig. En na de volgende clip ervaarde ik epifanie. M’n leven is als een horrorfilm, een seriemoordenaar volgde me elke dag zonder dat ik me er bewust van was.... Amai... Die wreede, sluwe, stmme moordenaar ( TihIIIiii UbicaAaAaAAAAaa) is achter mij en hij zei : ’’I’ll be watching you’’!...

Horrible Histories

Horrible Histories is een heel populaire serie van wetenschappelijke boeken die door de uitgever Kluitman worden uitgegeven. De boeken zijn door verschillende auteurs geschreven, onder ander Nick Arnold, Terry Deari en Anita Graneri. Deze boeken gaan over onderscheidene thema's uit de geschiedenis die op een interessante en heel geestige manier zijn geschreven. Een groot aantal daarvan is naar het Nederlands vertaald. De Nederlandse titel is Waanzinnig om te weten.
Ook bestaat er een getekend televisieserie die voor de kinderen van ongeveer 10 tot 15 jaar bedoeld is. Deze reeksen zijn op de gelijknamige serie boeken van Terry Deari gebaseerd. Hoewel Wannzinig om te weten voor kinderen bedoeld is, is het heel grappig en bevat een bepaalde hoeveelheid van het zwarte humor. Daardoor hou 'k ervan.
Er zijn drie seizoenen van deze show. Elk seizoen bevat 13 episodes. Elke episode is in enkele delen verdeeld. Die delen hebben een thematisch karakter. Elk deel leg een bepaalde periode uit. Thema's zijn verschillend en ze beschrijven de perioden van oude eeuw tot en met de Tweede Wereldoorlog. Dit is een korte lijst van titels: Savage Stone Age, Smashing Saxons, Vicious Vikings, Awful Egyptians, Groovy Greeks, Rotten Romans, Putrid Pirates, Slimy Stuarts, Cut -Thorat Celts, Terrible Tudors, Measly Middle Ages, Vile Victorians, Gorgeous Georgians, Woeful Second World War enz...
Niet alleen tonnen ze een bepaalde periode. Er bestaan tematieke delen waarin ze de drak steken met hedendagse populaire reality shows (Wife Swap, Historical Master Chef, Come Dine with me, Artois'd...), reclame, latste muzieke video's, en uitvindingen..

Er is een thema dat mijn favoriete is en dat heet Stupid Deaths. Het gaat over de dood van de beroemde mensen die op een reuze grappige manier wordt bechreven.
Er zijn 7 acteurs die een deel aan deze show nemen. Hun vermorgen van transformatie is geniaal. Ze dansen, zingen en spelen uitstekend. Hun gebaren zijn ook ongelofelijk goed. De moraal van deze show is dat de geschiedenis helemaal niet saai moet zijn  maar wel spannend en grappig.
Misschien hou je niet van de geschiedenis maar als je naar deze show kijkt zal je er zeker van houden.  Deze show toont nieuwe, super interessante manier waarop je iets kan leren en toch nie verveeld te worden.  Ook als je Monty Python houdt zal je bijna vast en zeker van Horrible Histories houden.

Echt waar? Eerlijk waar!

Het was ongeveer elf uur ’s nachts. Ze wist dat niet precies omdat er geen klok was. Daar mocht men tevens geen horloge heben. Alleen waar je daar over kon beschikken was heel veel tijd en jou intuïtie om die tijd in de(on)juiste context te plaatsen of zien. Maar ze was zeker dat het juni was. En het was zaterdag. Een gloeiende hitte, een ongelofelijke zwoelte... 

Te veel mensen, te veel babbelachtige mensen,.... een dof gemompel van teleurstelling. Al die vrouwen die altijd kankeren. Ze kankeren op de tijd, op de plaats, op de maatschappij. En bovendien mopperen ze niet alleen over anderen maar ook over zichzelf. En al die roddelen....

Alles wat je daar kan doen is naar die roddeltantes luisteren. Geen slaap.

V: B! ’k Kan nie slapen... ’k Wordt buiten adem geraakt (ze stond op het punt om te huilen)

B: Blijf maar rustig. Haal eens diep  en rustig adem door de neus in en uit... (ze heeft een irritante stem en als ze praat blijkt 't dat ze zou sterven)

V: Ach, een politieke vraag maakt me onrustig en angstig. Mag ik bij jouw bed zitten?

B: Je mag, tuurlijk. Zit maar, schatje! (opnieuw die ergerlijke stem)

V: 'k Denk dat Vučić geen staadshoofd zou kunnen zijn. Hij is te zwak. Nee..., dat kan ie toch nie...

B: Ja, da's waar, uiteraard...

V: Maar Toma Nikolić is een grote, krachtige man...(ze sprak zijn naam uit met zoveel toewijding en geestdrift)

B: Ja, ja, tuurlijk. Een krachtige man, inderdaad...

V:  Is hij op Sint- Tomasdag of Sint- Nikolasdag geboren?

B: Hij is geboren op beide dagen. Maar Boris Tadić is ook een goeie man, hoor...

V: Is hij op Sint- Nikolasdag geboren? Of op Sint- Tomasdag?

B: Beide..., hoor!

V: Jaaaa, op beide heiligedagen....Ja, ja... Je hebt gelijk!!!...

Toen zei ze kwaad: Hij kon nie tegelijkertijd op beide dagen geboren worden.

B: (heel trots): Ja het kan nie, weliswaar.... Maar ie wordt door de beide heiligen beschermd... en daarom is HIJ een groooote man!

V: Ja, hoor, hij is een grooooote man. Maar, zeg... op welke dag is hij geboren?

Het is donker. Een dichte, kille duisternis...En die twee kl**** juffertjes blijven zwetsen....  Het moet nu half twaalf zijn... of twaalf. Of misschien is het elf. Verdorie...

Er is geen horloge, geen klok... 

Where is my mind

Het hedendaagse tempo van het leven en veranderingen is ongelofelijk. Alles moet instant zijn, zelfs kunst. Maar wegens  de ontzettende drukte denken er veel mensen niet genoeg over na.

Het blijkt dat er nu een nieuwe regel bestaat. Alles is interessant en spannend voor alleen maar enkele seconden. En waarom is dat zo? Omdat mensen vol met alle die vuil en zeikerd van massamedia zitten...

Wat is hedendaags concapt van de kunst. Behalve de gestalte en maat zou je (absoluut) geen talent  moeten hebben. Maar, ja, eigenlijk hoef je ook geen slank figuur te hebben omdat bijzondere computerprogramma’s alles in  orde zullen brengen.

Dan wat moet je beheersen?  Je moet alleen genoeg koppig en zelfzuchtig zijn. Andere spullen zal jouw manager doen. Hij zal iemand vinden die voor jouw een heel  choquant en ’’het –is- iets- totaal- nieuws en anders-op- onze- markt’’ tekst zal proberen te schrijven. Daarna moet je andere persoon vinden die verantwoordelijk voor de dum-dum-tam-tam deel is . En dan komt er een van de beste delen aan.  De choreografie die vaak uit de volgende delen bestaan: trippelpasje, wankeling, links-rechts gehupel...en tuurlijk heel veel schudding...

Wat belangrijkst is is dat het publiek sprakeloos en gechoqueerd wordt. Maar hoeweel je anders en choqant bent zal je in de bellangstelling voor enkele minuten (of enkele dagen op z’n best ) staan. Tuurlijk met een excentriek  uiterlijk en biefstuk op je hoofd of met een sjaal van gevilde zeehond zal je misschien voor enkele maanden de beste van de instant productie zijn. Ook is er een copy-paste stijl   heel populair.
 Dit fenomeen is voraal geldig in Verenigde Staten, maar helaas zijn er veel te veel landen die dit voorbeeld volgen.

Tips en trucks: Om in zo’n gemeen wereld te voortduren het is warm  aangebevolen om een seizoen-abonnement te nemen op een exotisch kind. Adopteer zo veel mogelijk kinder omdat de belasting lager is (extra korting voor de kinderen vanuit  Libië)...

Kleine Belgen over hun politieke situatie...

’’ In een microfoon roepen- kom overeen!!!!! Anders slaag ik op je billen (met een handschoen aan). ’’ Jezaja, 11 jaar

 We kunne politiek  irritant, overbodig of  overdreven vinden. Jongeren zeggen vaak dat ze gedwongen worden om naar politici en hun standpunten te luisteren. Maar één ding is vast en zeker: het is onvermijdelijk om eraan te ontsnappen. Toen ik erover nagedacht had, vond ik enkel interessante vermeldingen en gedachten van Belgische kinderen die over hedendaagse politieke situatie in België praten. Zijn ze voor één land of ze zouden  liever de scheiding van drie gemeenschappen en gewesten  willen?

Emilie (10 jaar) zei dat politici alles gaan uitproberen. Verder gaf ze een heel simpel maar toch fraai voorbeeld: ''Bart De Wever wilt dat Wallonie minder geld krijgt, dan krijgt Wallonie 1 week minder geld. Bart De Wever wil Belgie splitsen, dan doen ze dat 1 week. Het volk beslist dan wat het beste is.’’

Er is ook een heel kort maar toch indrukwekkend voorbeeld die door 10-jarige Yannick gegeven wordt: ’’ Bart De Wever en Elio Di Rupo ontslaan.’’

Evie van 12 jaar zei iets dat misschien de beste definitie van het gedrag en werk van politici in ’t algemeen zou kunnen zijn: ’’ Ik heb echt geen idee. Het enige dat ik weet is dat ze helemaal niet overeen komen. Ze lijken wel kinderen van 3 jaar oud.’’

Hoewel Nesli (10 jaar) zei:’’Ik weet er niets van. Ik ben geen 30 of zo.’’ blijkt het dat zelfs volwassene ook geen flauw idee  daarover hebben.

Ook vond ik een heel diplomatiek aantwoord van 7-jarige Jef: ’’ We zijn allen van vlees en bloed’’.

Evert die 12 jaar oud is zei dat hij het aan het paus zal vragen.... Misschien zou hij zelfs een antwoord kunnen krijgen.

De schattigste vermelding was die van 8-jarige Marie die zei: ’’Een knuffel geven en zeggen- laten wij frietjes gaan eten! ’’. Maar helaas  kan dat alleen maar in luilekkerland geldig zijn.

Hoewel de vermelding van Jarne niet ver van de waarheid is ( ’’Wereldoorlog 3 starten’’.) denk ik dat creativiteit ook heel belangrijk is. Maar vanwege hun creativiteit  was het onmogelijk om alleen één winnaar te kiezen. Daarom, behalve Jezaja, moet ik nog er twee van op het lijstje zetten:

''Gewoon scheiden maakt het nie moeilijk, er moet iets anders op tv zijn''.  Kiki, 11 jaar

'' Dat iedereen in Belgie Belgisch spreekt.'' Elias, 7 jaar

Pesten is Laf

Vaak vindt men dat pesten geen groot probleem is. Veel mensen begrijpen niet hoe ernstig deze situatie is en hoeveel problemen gepeste mensen later zouden kunnen hebben.
Het pesten kan voor veel kinderen en mensen in 't algemeen moeilijkheden veroorzaken. Ze zouden heel veel problemen kunnen hebben om zich aan hun omgeving aan te passen. Later zouden ze  aan het Stockholm syndroom kunnen lijden. Ze zouden zich met hun folteraar  kunnen vergelijken. Het kan een eindeloze cirkel van geweld worden.
Dit psychologische en sociologische fenomeen hoeft niet alleen door de ouders en leraars maar wel door de overheid opgelost te worden. Haat zonder reden en onbegrip voor verschillende mensen zijn volgens mij de grootste oorzaken. Familieruzies, oorlogen, ellende, nijd enz... kunnen geweld veroorzaken. In de loop der jaren was er in Servië een aantal mensen door de gevolgen van 't pesten doodgegaan. Volgens mij waren ze eigenlijk slachtoffers niet van het pesten maar van onverschilligheid en gebrek aan begrip.

Om dit uitzonderlijke probleem op te lossen moet er meer les gegeven worden. De omroep moet ook aan dit 'bewustwekkendecampaigne'  deelnemen. Iedereen moet er zich bewust van zijn en iedereen moet aan de oplossing werken omdat het niet allen een personelijk maar ook een maatschappelijk probleem is.

.../ II

Ik heb iets heel interessants gevonden. Omdat onze karakter heel eigenaardig en bijzonder is denk ik dat de product die Servië zal aanbieden moet ook iets bijzonders zijn. Het moet niet mooi of leuke zijn maar het mag helemaal niet saai zijn.  Als je naar een jonge of nog onervaren, of een beetje onbeschaafd vremdeling vraagt als of hij weet wie Ante Marković, Milka Planinc of Vuk Jeremić  is zou hij er zeker niet van weten. Maar als je hem vraagt als hij weet wie Tito is zou hij waarschijnlijk antwoorden: ’’Ach, ja Tito – Joegoslavië’’.  We kunnen Joegoslavië of Tito houden of haten, maar één is zeker: in die periode was onze land heel bekend en herkenbaar. Persoonlijk haat ik dit Joegoslavische idee over één volk, waarin elke lid van dit Titoistische maatschappij werkte, verdiende en leefde hetzelfd omdat het niet waar is en omdat  dit idee onmogelijk is.  Maar hoewel we nu de prosperiteit uit die tijd moeten betalen en hoewel te veel mensen waren gedood omdat een man iets belachelijks en onzinnigs wilde bereiken moeten we erkennen dat het een onuitwisbaar deel van onze geschiedenis en onvergetelijk deel van het leven van onze (groot)ouders is.

In Subotice woont Blaško Gabrić.  Elk jaar organiseert hij een vergadering  ter zaliger nagedachtenis aan Tito. Elk jaar komt er aantal mensen die teleurgesteld met hedendaagse maatschappij en beleid zijn. Ze houden van Tito en Joegoslavië en ze willen die periode en momenten terugbrengen.  Voor één dag in zijn leven leven ze zoals Tito nog levend is. Ze praten, babbelen, zingen, dansen, zuipen en eten als een echt klein communistisch gezin. Daarop kan je allerlei soorten dingen vinden: T-shirts waarop het gezicht van Tito staat, veel ankerborden en affiches  met  vaderlandslievend strijdkreten, onderscheidingstekens en versierings. Alles is   gemarkeerd door een rode vijfpuntige ster. Daar kan je ook een staatsburgerschap van Kleine Joegoslavië kopen.

Dit fenomeen beschrijft een deel van ons land en mensen heel goed. Nog steeds is er een aantal mensen die in het verleden leven. En als je in het verleden leeft kan je dan niet verder gaan. Dezelfde situatie is met ons beleid.  Dus dit is een goede manier waarop iemand een deel van onze geschiedenis kan ontmoeten. Ook men kan zien hoe dit land vroeger groot en machtig was. Daar kan je veel mensen ontmoeten en met hen babbelen. Daardoor ontmoet je onze mentaliteit. En tuurlijk kan men onze gerechten en drankjes proeven en onze gewoonten zien .  Daarna kan je naar een club of  vlot in Belgrado gaan. Misschien kon je enkele verschillen tussen die twee soort feestjes merken. Of  bestaat er eigenlijk geen onderscheid?

...

Elke dag kijken we naar een heel breed aanbod van allerlei soorten advertenties. Reclame is een heel bijzonder en samengesteld fenomeen maar Serviërs zijn ingewikkelder dan elke advertenties of elke marketingstrategie. Dus wat is dan een goede product om Servië te promoten. Wat is een typische Servische product waar elke Serviër trots op is?

Misschien is dat ’’Plazma’’ of ’’Smoki’’, of ’’Jaffa’’? Maar dat is een beetje gewoon voor zo bijzondere mensen zoals Serviërs. Sarma, baklava, gebakkene zuurkool of urmašice. Mmm, heel lekker maar die zijn eigenlijk Turkse producten. Ok, maakt niet uit, misschien pihtije of proja- hm, te onsmakkelijk en flauw volgens mij. Aangezien ik niks goeds op een Servische tafel kon vinden ga ik maar verder. Wat bieden we hier aan voor te drinken. In vergelijking met alle andere landen is Servië misschien het laatste land met kraanwater van goede kwaliteit. Natuurlijk is rakija één van de beste Servische producten. Maar dat is iets dat elke Serviër zal aanbieden. Er moet nog iets behalve rakija bestaan. ’’Jugo’’ was goed. Maar dat was 40 jaar geleden. 

Onze gastvrijheid is heel bekend. Dat is één van de manieren waarop we onze gebrek aan zelftrouwen en onzekerheid over onze kwaliteiten en vaardigheden  verbergen. Ook is Servië rijk aan mooie gebieden en streken. Bijvoorbeeld zijn meren van Bela Crkva heel mooi. Ze bieden een rustige dagje met je familie op de kust aan. Maar bijna niemand zet de dorpstoerisme in gang. 

Het zou vervolgd worden 

Het Geluk

Geluk is individueel. Voor mij is heel moelijk het te bereiken. Zeldzaam zijn de momenten wanneer ik gelukkig ben, maar natuurlijk zijn er sommige ervan.

Bijvoorbeeld ben ik gelukkig :
- terwijl ik aan het slapen ben
- als ik niet wakker moet worden
- als ik in een bos alleen zit

- als ik een lied van PETA organisatie zie
- als ik droom dat ik geen mens ben
- als ik met Tara een uitstapje maak

- als ik naar Dogville kijk
- als ik naar Joy Division luister
 - als ik met de weinig vrienden die ik heb praat
- als ik geen man de hele dag zie
- als ik een schaduw van maan in een plas zie
-als het regent
-als er niet zo warm is
-als ik hoor dat iemand die rijk is geeft geld naar de arme
-als ik geen blog moet schrijven
-als ik in dezelfde dag een film van Fellini, Lars Von Trier en Lynch zie
-als dinar sterker dan euro wordt
-als ik een schilderij van Munch of Ensor zie
-als ik lees dat Apocalypse spoedig zal komen
-als ik een atheïst ontmoet

                                                                       -als ik weet dat: 

Federico Fellini

Federico Fellini is een Italiaanse scenarioschrijver, regisseur en acteur. Hij is  één van de meest  autobiografische regisseurs ter wereld. Hij was een vertegerwoordiger van Italiaans neoralisme.

Zijn films zijn een levendig mengsel van verbeelding en  werkelijkheid. Hij beschreefde de wereld van imaginatie die dichtbij de alledaagse drama’s van gewone mensen staat. Zijn psychologische en socilale drama’s, waarin  personages die vaak naar Fellini zelf worden  gemodelleerd zijn, beschrijven  de schijnwereld van Italiaanse aristocratie, decadentie van de maatschappij en individueel, de geslotenheid van het conservatieve platteland of de schijn en de valse moraal van de  Katholieke Kerk. Zijn wereld is kleurrijk, soms grappig en geestig. Soms wordt er tematische beschrijving van het karakter of traditie te vinden. Een thema die heel vaak doorkwam is een situatie in de wereld die na de Tweede Werledoorlog  ontstond. Het hoofdste en het belangrijkste motief is menselijke zoek naar de betekenis van het leven. Onder de invloed van Jung’s  leer  wordt deze zoektocht gekenmerkt door een veelvuldig gebruik van herinneringen, dromen, fantasieën en obsessies. Een belangrijke kenmerk van zijn films is het symbolisme. Vanwege van het gebruik van de symbolen zien we vaak in zijn films vreemde locaties, zoals verlaten pleinen en straten die in mist staan en circussen. Er zijn ook verschillende types van karakters: de narcistische man, de zorgzame moederfiguur, de sensuele prostituée, de strikte- en stevige vaderfiguur, de stemmige priester en/of de gelovige dwaas. Voor hem speelde de esthetiek een belangrijke rol. Ook is er geen toeval te vinden. Zoals elke droom een betekenis heeft moet elk beeld in zijn film een bepalde betekenis uitdrukken.

Fellini's eerste film is Luci Del Varieta  die in de 1950 wordt opgenomen.Voor zijn film La Strada en ook voor zijn gehele oeuvre ontving Fellini een Oscar.  De actrice Giulietta Masina, met wie Fellini in 1943 trouwde, was vaak in zijn films te zien.

Hier zijn enkele citaten van Fellini die misschien zijn ideeën, levenstijl en films konden verklaren:

‘’Iedere taal geeft een unieke kijk op het leven’’.

“Ik geloof in het licht en dat moet zo zijn dat het mij helpt, zoals mijn fantasie dat verlangt’’.

‘’Het lot wordt in het gezicht afgedrukt’’.

‘’De enige echte realist is de visionair’’

’’Het is bijna onmogelijk voor een man om objectief  en zonder vooroordeel  over een vrouw te spreken’’.

’’Moraal is het soort fatsoen dat nu in de mode is’’.

’’Zelfs een dichter heeft het recht om te spreken over  dingen die hij onvoldoende kent’’.

’’De kunstenaar is het medium tussen zijn fantasieën en de rest van de wereld.’’

Elke dag gaat Het ergens nieuw heen. Het kan regenen, sneeuwen, waaien, het kan zonnig zijn en hemel kan helder zijn, het kan ook dichte mist zijn en lucht kan vochtig zijn , maar maakt niet uit. Het is altijd hetzelfde.

Het gaat elke dag naar zijn werk  en het luistert naar de collegas met aandacht. Het is een vlijtig en gewetensvol werknemer.  Het gaat buiten om vrese adem te halen. Elke dag kijk Het naar de tv of surfen Het op het internet . Elke dag kijk Het naar de nieuwe en heel depressieve maar steeds interessante filmpjes die voor Het, hoewel ze droevig en saai konden zijn, altijd levendig zijn. Het gaat naar het markt om verse komkommer en andere groentente kopen en naar de bakkerij en dan naar de slagerij. Terwijl Het ernaartoe gaat luister Het naar de muziek ( op het repertoire is er nu de hoofdhema uit Schindler’s list).  Dan komt Het naar het huis. Zodra Het zijn zakken heeft  afgepakt, doet Het een onrustig slaapje. Zijn hoofd is vol met heel rare en spannende dromen. Soms is er een vreemd en vaag  figuur  van iemand die zijn energie en deelen van zijn herinnering  ontnemen  of indrinkt.

Het is heel moe en Het denkt dat Het niet verder mag gaan maar Het  probeert  nog  toch. Het kijkt naar de mensen die gaan winkelen. Wat een grappige uitzicht- er is een groep die uit enkele jonge meisjes en jongetjes bestaan. Oh, hoe domme en vervelend zijn wandelen waarin je  naar de  vitrines gaat kijken. Wat kan je daarin zien. Oh, wat een mooie schoene en die gympjes. Misschien als ik ze koop zal ik knapper worden. Oh wat een moie riem en T-shirt, misschien als ik ze koop zal ik mooier woorden. En wat kleurrijke en simpatische make-up, misschien als ik 264 (k)g make- up aanbreng zal ik boeiend woorden. Oh,... en zal ik naar de boekenwinkel gaan want er is gezegd dat als je daar  in stapt zal je slimmer worden.

En nadat Het alle rustieke en stadelijke landschappen had gezien besloot Het  naar huis te gaan en naar muziek te luisteren en iets te lezen. Maar het is eigenlijk altijd hetzelfde.  Zelf s wanneer Het weet dat morgen iets nieuws zal gebeuren is Het verdrietig.  Het is heel simpel. Er bestaan geen wens of nieuwsgierigheid. Het bestaat geen onvoorwaardleijk en absoluut liefde en  vreezaamheid. Dit werkelijkheid  en sprookjes uit ziijn kindertijd behoren niet bij elkaar. De kloof tussen mensen en natuur en tusssen mensen en ziijn bang, wensen en hopen is onoverkoomelijk.

Tara houdt van skate

Vorige jaar heb ik  in een blog geschrieven hoe Tara van een 4 meter hoog muur is gevallen.

Dus het was een dag die beloofde. Het was één van die dagen wanneer je naar Celine Dion kon luisteren en denken dat er  echt een God  bestaat. Maar ik heb naar Peaches geluisterd en misschien dat was mijn zonde. Toen heb ik bij m’n vader z’n appartement (die leeg was) gewoond. Die appartament ligt  aan het begin van de Jovanova straat en Kalemegdan is bijna enkele meter verder.

Het was 17de  maart en ik besloot om naar Kalemegdan met Tara te gaan. Ze liep achter mij. We ging naar Donji grad om er te rennen. Maar toen we dichtbij de kerk van Sint Ružica liepen wandelen viel Tara in ’t kerkhof. Nog nu weet ik  niet als dat een straf of een  godsgave was. Ze viel, doch  was  ze levend (hoewel ze enkle weeken niet kon lopen). Enkele dagen kon ik haar voor een wandelen niet uitlaten.

Ongeveer vier dagen na ’t ongeluk probeerde  ik haar naar Kalemegdan uit te laten. Het was erg moeilijk omdat ze ongeveer 35 kg weegt. Maat ik moest  ’t proberen. Het was mij gelukt  haar op de halve weg te brengen. Toen zag ik een jongentje die aan het skateboarden was.

Ik: ’’ Ooi, jongentje mag ik jouw skate lenen? Mijn hond kan niet lopen en ik moet haar naar Kališ brengen. ’’

J: ’’ Aaa, tuurlijk... Oh, wat een mooi hondje, hoe heet ze?’’

Ik: ’’ Tara’’

J: ’’Wat gebeurde er? Waarom kan ze niet lopen?’’

Ik: ’’Ze viel van een muur.’’

J: ’’ A, ik zie... Ach, arme Tara...’’

Ik: ’’ Ze is niet arm, hoor. Integendeel gelukt het haar in leven te blijven...’’

J: ’’Dus wat zouden we met m’n skate moeten doen?’’

Ik: ’’ We moeten haar alleen op de skate zetten en de skate naar Kališ rollen. Heel  simpel, hè?’’

Toen we Tara probeerden erop te zetten, was haar gelukt een pis te lozen.

J:’’ Kijk maar!!! Ze hebt gepist... Dat is goed, hè..!?’’

Ik: ’’ Goed? Dat is UITSTEKEND! Nu heb ik je skate niet meer nodig... Nu moet ik haar alleen  thuisbrengen.’’

J: ’’ Oke vrouwtje, ik zal u helpen’’

Ik: ’’Dankjewel, je bent een goeie kerel...’’

Die dag en die jongentje zal ik nooit vergeten. Hij geeft me een hoop dat er nog goede, eerlijke en brave mensen in deze kwaade  en wrede werled bestaan...

Een muziek taartje

Wat een mooie nacht! Wat een interessant lot! Het is zaterdagavond en ik schrijf een blog. Deze bloggen zijn als een weekhoroscoop. Deze 200 (twee hondered) woorden (min of meer) zijn  rechtsgeldig allen voor deze week, of om precies te zijn tot vrijdag. 3de maart. Dagen en weken gaan voorbij en ’’k Ben Brahman. Maar we zitten’’ zonder blog...  Mag ik misschien even iets opmerken?  Onze blogs worden meer vervelend en minder geestdriftig...

Ach, ik voel me uitstekend. Wat kan ik  meer verlangen. Ik ben 22, ik zit  zaterdag ’s avonds thuis een blog te schrijven en 26 koopje koffie te drinken. Ik heb besloten om een muziek taartje te maken. Hier is ’t taartrecept.  De eerste rij van  vulling is Dubioza kolektiv, tweede rij :  De Leeuwenkoning 2 soundtrack; derde rij: Neda Ukraden met 200 gram JK en een klein beetje Tozovac, dan nog 900 gram Cat Power en 350 gram Suicide; virde rij : Svi na pod met een flikje Nino D’ Angelo. Voor de slaagroom gebruikt ik veel grams The Smiths...  De naam van de taart is bijna dezelfde zoals de naam van een gedicht van M. Vasalis: ’’Het idioot in de band’’.

Ik ben heel geїnspireerd. Morgen is verjaardag van mijn moeder, dus dit gedicht is een klein geschenk voor haar en het is door De (orthodox) Vijftigers en COBRA geїnspireerd:

’’Wie?

Jullie jullie

Ne!!? Hoe

Lekker lekker

onze, mij, hun, zijn, bezettelijke voornaamwoorden

Ba ba ba bakker in een kroeg

vlees in het platteland

Bo bo bo bo bos op een strand

Hoeveel

slaagroom 200 liter

aftersohock dikke vogel

magere kaas, jullie jullie

Be be be be beroemd lieveheersbeestje

haar

haveloos reiger

Bu bu bu bu bubbelbad op ’t dak

Bi bi bi la la la bamibal

Hmmm, wat kan de boodschap, het moraal van dit gedicht zijn?!

PATHOLOGY

     ’’Pathology’’   is een horror/thriller film uit 2008. Dit is een film van een Duitse regisseur die Marc Schölermann heet. De film gaat over een groep jonge een heel ambitieuse  pathologen die een tamelijk zieke  spel(letje)  spelen. Hun  speeltjes zijn lijken.

     Ted was een jonge docent pathologie. Hij heeft  een kans gekregen  om in  New York’s hoofdziekenhuis te werk.  Hij was heel succesvol en  hij leefde een  stil en redelijk gewoon leven.  Hij had ook een liefdevol relatie met z’n vriendien. Maar  nadat  hij aan z’n nieuw werk was gekomen, realiseerde hij zich dat  hij  in een heel rare zakelijke omgeving zou moeten werken.  Zijn nieuwe  werkelijkheid  was een  wereld van  eerzucht,  egoїsme ,obsessie, en competitie die vol met drugs en alcohol was.

    Zijn nieuwe collega’s  dachten dat ze in hun handen het leven en de lot van die anderen houden. Ze stelden zich voor dat ze God waren ( maar  eigenlijk waren ze onzeker, ontevreden en vol met complexen). Volgens hen waren ze te sluw, te krachtig en te bijzonder voor deze waardeloos wereld. Voor hen waren de andere mensen te klein en te stom omdat ze geen  kennis bezatten. Mensen waren slijmerige wormen die nutteloos en krachteloos waren. Mensen waren alleen een stapel huiden en andere organen. Ze aten, sliepen, winkelden, deden sex en ging naar de toilet.  Mensen hadden geen hoger doel. Hun enig doel en hun laatst station is de operatietafel.

    De leider van die kleine kring heeft een spelletje verzonnen. Elke lidmaat moest een moord plegen. Zodra hij/haar iemand had doodgemaakt, moesten anderen raden wat de oorzak van de moord was.  Laat het spel beginnen... 

    Als je van  lijken houden of als je dit thema interessant of spannend vindt dan kunt je naar ‘’Pathology’’ kijken.  Ook als je kinderdroom  was  een patholoog te worden (zoals ik wilde), dan kijk maar daarnaar.

Veel plezier!!!!

''Ubi me prejaka reč''

Spoedig zal  de lente komen. Op de eerste dag daarvan is ook m’n verjaardag.  Dat is echt niet belangrijk maar m’n elke verjaardag herinnert me aan een bepalde periode .

Dat was een heel spannende en moeiljike periode. Ik was 17 en het was lente ( enkele dagen na m’n verjaardag).  Maar ook was de hele 2006 jaar erg belangrijk voor me. Toen begon ik veel poezië te lezen.  Ook keek ik naar  te veel films van o.a. Bergman, Fellini, Lars von Trier, Charlie Chaplin en andere regisseurs die min of meer onbekend zijn.                  Ik hou poezië van Branko Miljković lezen. Enkele dagen geleden was 50jarige jubileum van zijn dood.

Hij was beїnvloed door Fraanse symbolisten en filosofische leer van Heraclitus. Hij geloofde dat woorden een bijzondere macht hadden. Volgens hem was het woord degene die boven werkelijkheid en vrhangelijkheid kon ontstaan. In 1958  leerde hij Jean-Paul Sartre kennen en raakte een goed bevriend met hem.

 Hij had problemen met de overheid omdat hij een lid van de komunistische partij niet  wilde  worden. Doordat hij veel moeilijkheden had om hun werk uit te geven. Maar zijn talent en schoonheid van zijn poezië waren erkend. Een van  zijn bekendste gedicht is ’’Uzalud je budim’’ die over gestorven beminde gaat.  Zijn regels en verzen zijn  heel bekend maar helaas kennen veel mensen niet dat die verzen de pennenvrucht van Branko Miljković zijn. Enkele daarvan zijn: ’’Ubi me prejaka reč’’ die een epitaaf is; ’’Budan ja kradem ono što oni sanjaju; ’’.. ko ne ume da sluša pesmu slušaće oluju’’

        ’’...Eindelijk ben ik dood genoeg niks doet me pijn

             Een boom  buigt er zich naar de vergetelheid er bestaat niks om ervan te houden

               Laat maar bloemen om uit vervloekt aarde te bereiden.’’ 

Verloren

Ach. Deze dagen waren heel saai. Er gebeurde absoluut niks. Niks dat interessant en spannend is. Niks dat m’n hart wil maken  om sneller te kloppen.

Dagen zijn dezelfde. Ze zijn als tweelingen en ik kan geen verschillen opmerken. Is het mandaag of dinsdag? Aaa, ja, het is vrijdag, hoewel het niet zo vrij is. Om precies te zijn het is helemaal niet vrij. 

Ik voel me ademloos. Alles is zo vaag en eenvoudig. Mensen zijn doorzichtig. Allemaal zeggen dingen dat ik niet wil horen. Ik wil niet naar hem luisteren. Zelfs kan ik geen muziek luisteren.

Elk gedicht, elk woord en begrip zijn zo grijz . Elk zin is erg onzinnig. Mijn zintuigen zijn dof en traai. Elke morgen zwemt in een oneindig duisternis omdat alles tamelijk en heel kort is. Emoties liggen in een dunne nevel en ze schijnen zo klein, zwak en breekbaar. Mensen op tv  lijken op gezichtloze zwart-witte tekenen. Ik praat met mijn moedr maar ik kan haar niet horen. Het lijkt dat ze aan het fluisteren is. Tijd is gulzig en hij neemt zorgeloos elke  liefde moment mee. Ach, zo veel dagen, zijn verloren.

Alle is stil, smakeloos, nietig en vergankelijk want ’’...Er is altijd een klof, een grens,  t Is niet eens zeker dat de dood verenen kan wat het leven onmeedogend  scheidt...’’(J. Van Nijlen). Ja, en dit waardeloze belijdenis is erg onbelangrijk.