Waar?

Hij stond daar. Op dezelfde plaats, op dezelfde tijd. Al zes jaar heeft hij dat park niet gezien. Maar nu wist hij dat park moest vinden.

’’Goeieavond Meneer! Weet u misschien waar dit park ligt?’’

’’ Welk park?’’

’’Wacht even, ik zal u het op de kaart tonen... Ziet u ? ... Hier..’’

’’Nee, ik zie niks, ik weet niet waar t u het over hebt...’’

’’Maar wacht, Meneer, ik denk dat ik u ergen al heb gezien...!?

’’Nee, dat kan nie, sorry, maar nu moeti ik weg’’

’’Ne, kijk maar naar de kaart, alstublieft... Ziet u deze tekening, bent u er al mee bekend?’’

’’Helemaal niet!!! Hou je mij voor de gek!?’’

’’Nee, helemaal niet! Maar kijk, alstublieft, hoe kunt u  zich niet herinneren. U bent degene die mij zes jaar geleden dit park aangetoond hebt...’’

’’Het is absuurd’’

’’Herkent u me niet. Ik had dezelefde paraplu en hoed?’’

’’Da’ s een onzien’’

’’Nee, zes jaar geleden,... het was hetzelfde weer, en zelfs om hetzelfde uur heb ik u hier ontmoet... En u hebt me dit park aangetoond!’’

’’Het kan toch niet waar zijn omdat ik al veertig jaar dood ben...En zelfs als ik nog zou leven zou dit park toch niet bestaan’’

Toen zei zijn moeder :’’Goeiemorgen schat, het is tijd om op te staan’’. Maar hij had geen moeder....