Spoedig zal de lente komen. Op de eerste dag daarvan is ook m’n verjaardag. Dat is echt niet belangrijk maar m’n elke verjaardag herinnert me aan een bepalde periode .
Dat was een heel spannende en moeiljike periode. Ik was 17 en het was lente ( enkele dagen na m’n verjaardag). Maar ook was de hele 2006 jaar erg belangrijk voor me. Toen begon ik veel poezië te lezen. Ook keek ik naar te veel films van o.a. Bergman, Fellini, Lars von Trier, Charlie Chaplin en andere regisseurs die min of meer onbekend zijn. Ik hou poezië van Branko Miljković lezen. Enkele dagen geleden was 50jarige jubileum van zijn dood.
Hij was beїnvloed door Fraanse symbolisten en filosofische leer van Heraclitus. Hij geloofde dat woorden een bijzondere macht hadden. Volgens hem was het woord degene die boven werkelijkheid en vrhangelijkheid kon ontstaan. In 1958 leerde hij Jean-Paul Sartre kennen en raakte een goed bevriend met hem.
Hij had problemen met de overheid omdat hij een lid van de komunistische partij niet wilde worden. Doordat hij veel moeilijkheden had om hun werk uit te geven. Maar zijn talent en schoonheid van zijn poezië waren erkend. Een van zijn bekendste gedicht is ’’Uzalud je budim’’ die over gestorven beminde gaat. Zijn regels en verzen zijn heel bekend maar helaas kennen veel mensen niet dat die verzen de pennenvrucht van Branko Miljković zijn. Enkele daarvan zijn: ’’Ubi me prejaka reč’’ die een epitaaf is; ’’Budan ja kradem ono što oni sanjaju; ’’.. ko ne ume da sluša pesmu slušaće oluju’’
’’...Eindelijk ben ik dood genoeg niks doet me pijn
Een boom buigt er zich naar de vergetelheid er bestaat niks om ervan te houden
Laat maar bloemen om uit vervloekt aarde te bereiden.’’
Mijn lievelings dichter.
ОдговориИзбриши