Tara houdt van skate

Vorige jaar heb ik  in een blog geschrieven hoe Tara van een 4 meter hoog muur is gevallen.

Dus het was een dag die beloofde. Het was één van die dagen wanneer je naar Celine Dion kon luisteren en denken dat er  echt een God  bestaat. Maar ik heb naar Peaches geluisterd en misschien dat was mijn zonde. Toen heb ik bij m’n vader z’n appartement (die leeg was) gewoond. Die appartament ligt  aan het begin van de Jovanova straat en Kalemegdan is bijna enkele meter verder.

Het was 17de  maart en ik besloot om naar Kalemegdan met Tara te gaan. Ze liep achter mij. We ging naar Donji grad om er te rennen. Maar toen we dichtbij de kerk van Sint Ružica liepen wandelen viel Tara in ’t kerkhof. Nog nu weet ik  niet als dat een straf of een  godsgave was. Ze viel, doch  was  ze levend (hoewel ze enkle weeken niet kon lopen). Enkele dagen kon ik haar voor een wandelen niet uitlaten.

Ongeveer vier dagen na ’t ongeluk probeerde  ik haar naar Kalemegdan uit te laten. Het was erg moeilijk omdat ze ongeveer 35 kg weegt. Maat ik moest  ’t proberen. Het was mij gelukt  haar op de halve weg te brengen. Toen zag ik een jongentje die aan het skateboarden was.

Ik: ’’ Ooi, jongentje mag ik jouw skate lenen? Mijn hond kan niet lopen en ik moet haar naar Kališ brengen. ’’

J: ’’ Aaa, tuurlijk... Oh, wat een mooi hondje, hoe heet ze?’’

Ik: ’’ Tara’’

J: ’’Wat gebeurde er? Waarom kan ze niet lopen?’’

Ik: ’’Ze viel van een muur.’’

J: ’’ A, ik zie... Ach, arme Tara...’’

Ik: ’’ Ze is niet arm, hoor. Integendeel gelukt het haar in leven te blijven...’’

J: ’’Dus wat zouden we met m’n skate moeten doen?’’

Ik: ’’ We moeten haar alleen op de skate zetten en de skate naar Kališ rollen. Heel  simpel, hè?’’

Toen we Tara probeerden erop te zetten, was haar gelukt een pis te lozen.

J:’’ Kijk maar!!! Ze hebt gepist... Dat is goed, hè..!?’’

Ik: ’’ Goed? Dat is UITSTEKEND! Nu heb ik je skate niet meer nodig... Nu moet ik haar alleen  thuisbrengen.’’

J: ’’ Oke vrouwtje, ik zal u helpen’’

Ik: ’’Dankjewel, je bent een goeie kerel...’’

Die dag en die jongentje zal ik nooit vergeten. Hij geeft me een hoop dat er nog goede, eerlijke en brave mensen in deze kwaade  en wrede werled bestaan...