Ménage à trois - waarom niet?

Het is soms heel moeilijk  om relaties tussen mensen te begrijpen en hun daden te rechtvaardigen of te aanvaarden. Dat komt meestal door ons gebrek aan begrip en onze onmogelijkheid om met andere mensen te identificeren. Mensen zijn doorgaans onverschillig tegenover de verschillen en iemands gedrag dat van hun eigen normen afwijkt.

Juist vanwege deze redenen hou ik me in de laatste tijd bezig met onderwerpen zoals ‘ménage à trois’ en mogelijke incesteuze relaties. Enkele films die deze onderwerpen behandelen zijn ‘’3some’’ of  origineel ‘’Castillos de cartón’’, ‘’Douches froides’’, ‘’ El sexo de los ángeles’’, ‘’ Les amours imaginaires’’ ,‘’ Ma Mère’’ ...  Dit is, natuurlijk een heel korte lijst waar de films van de regisseurs die zich gebruikelijk met zulke thema’s bezig houden, zoals Bertolucci of Almodóvar niet omvat worden.

Elke van deze films heeft een andere aanpak van ‘ménage à trois – achtig’ probleem en volgens mij  ziet men de meest reële ontknoping in ‘’Castillos de cartón’’ en ‘’Douches Froisdes’’ terwijl ‘’ El sexo de los ángeles’’  op een sprookjesachtige en enigszins naïeve wijze beëindigt.

’’Castillos de cartón’’ volgt het leven van drie jonge  en attractieve kunststudenten. Maria José  werd op hetzelfde tijdstip seksueel aangetroken door haar geestige collega Jaime evenals door stille en eigenaardige romanticus Marcos die af en toe depressieve gevoelens bleek te hebben. Jaime en Marcos zijn goeide vrienden en beiden vielen verliefd op Maria. Marcos heeft trouwens last met zijn libido en daarom heeft Jaime een ‘bizar’ voorstel gedaan waarmee alle partijen akkoord gingen. Op die moment begon hun ongewone en sensuele reis die niet alleen een sexueel avontuur was maar ook een reis naar zelfinzicht . In de loop van de tijd veranderde hun persoonlijkheid en hun ambities en doelen liepen uiteen. Howel ze elkaar graag zagen begon er één zich overbodig te voelen. De gespannenheid merken we vooral tussen de twee jongens op omdat de kloof  wegens jaloezie steeds groter werd.

Naast  ’’Castillos de cartón’’ vind ik de bovengenoemde films niet alleen spannend en ontoerend maar ook heel belangrijk want ze behandelen verschillende sexuele ‘afwijkingen’ die onlosmakelijk in verband met een gezonde persoonlijkheidsontwikkeling staan. Naar mijn mening vertegenwoordigt ‘ménage à trois’ geen stoornis. Het is een keuze waarop elke persoon recht moet hebben. Mensen die zulke keuze maken voelen zich vaak zowel buitengesloten en onzedelijk als psychisch ziek en ‘vuil’ en ze schamen zich omdat de maatschappij geen begrip voor  verschillenheid wil tonen. De  hedendaagse beschaving hoort ruimdenkend en tolerant te zijn maar alles dat niet  met  traditie en  de maatschappelijke waarden en normen overeenkomt noemt men deviant en immoreel. Als  er twee of meer personen elkaar liefhebben  en als er een overeenkomst tussen alle partijen bereikt wordt  ongeacht gender, geslacht, getal enz. dan hebben we het  uitsluitend over leifde, en liefde is altijd goed.