Dit is magie I deel

Dingen die om ons heen zijn en die we zien zijn niet de enige dingen die zichtbaar zijn. De verschijnsels waar  we ons van bewust  zijn zijn niet de enige verschijnsels die ons omringen. Indien men zich alleen maar aan iets wat zichtbaar en tastbaar is  overlaten en indien men alleen in een zintuiglijk waarneembare wereld en / of realiteit gelooft dan kan men nooit gewaarworden dat ‘’er twee werelden zijn, die van de fenomenen en die van het ideële..., die echter fundamenteel één ‘’ volmaakt ‘’ wereld vormen''. Er bestond toch  sommige kunstenaars die zich er bewust van werden dat deze periode, dit tijdstip, en deze werkelijkheid niet gebruikt kunnen worden als referentiepunt voor één realiteit, één waarheid ,d.w.z. voor iets dat absoluut is.

            Als we het over deze groep kunstenaars hebben dan hebben we het ook over het magisch -  realisme. De term magisch realisme wordt  voor het eerst door de Italiaanse schrijver en tevens criticus, tevens componist  Massimo Bontenpelli gebruikt. Deze term wordt gebruikt als een alomvattend begrip dat dient ertoe om een kunstrichting te definiëren ‘’ waarin een poging wordt gedaan de empirisch vaststelbare werkelijkheid te verbinden met een ‘andere’ of ‘hogere’ werkelijkheid, nl. die van een geestelijke of psychische orde.’’ Kunstenaars verwerkten hun methafysische, droomachtige en symbolische wereld zodat ze bijzondere en geheimachtige verschijnsels op hun werk  zouden kunnen toepassen. Op die manier hebben ze een magische weergave van onze realiteit geschapen. Zulke  magisch – realistische weergave vindt men vooraal bij beeldende kunst en literatuur ( en tevens bij film).

            De twee belangrijkste Nederlandstalige schrijvers die tot magisch realisme behoorden waren Humbert Lampo en Johan Daisne die ‘’ een synthese tussen werkelijkheid en verbeelding bereikten.’’ Hoewel beiden bij deze richting hoorden hanteerden ze uiteenlopend uitgangspunt in hun werken. Daisne streefde naar ‘’ de verbinding van het reële met het hogere, met name onder invloed van Plato's ideeënleer’’, terwijl men in het werk van Lampo ‘’de theorieën van C. G Jung over de archetypen en het collectieve onbewust’’ tegenkomt.