Even aan 't lezen

              Hoewel ik geen liefhebster van  kranten ben heb ik enkele weken geleden een heel nuttige site gevonden. Namelijk gaat 't over de site van Metronieuws. Ik heb me erop geabonneerd omdat het over de Nederlandstalige krant gaat en dat is vanzelfsprekend heel nuttig. Nu een enkele  opmerkingen die 'k  over deze site heb gemaakt.

Het eerste dat  mij op de internetpagina van Metronieuws opviel was, was de groene kleur van de Metronieuws logo. Dat vind ik heel ontspannend en ik denk dat het een heel goede kleurkeuze is omdat er ook bewezen is dat de groene kleur heel ontspannend is en een goede invloed op de mens heeft.

De site is heel kleurrijk en vanwege mijn slechte concentratie brengt me dat in verwarring. Maar aangezien het  mijn persoonlijke probleem is kan ik niet zeggen dat de site slecht gedaan is.

Aan de linkerkant staan er veel artikelen. Wat ik leuk vind is dat artikelen op een automatische manier rondgaan. Wat nieuwcategorieën betreft zijn zowel die uit het buitenland  als die uit het binnenland vertegenwoordigd. Maar als je iets meer over de gebeurtenissen uit Amsterdam, Rotterdam of uit het buitenland wilt vinden of meer over een bepaalde nieuwcategorie wilt lezen  dan kan je die door de opties die onder het hoofdlogo staan opzoeken. Er zijn verschillende nieuwsberichten uit alle nieuwcategorieën vertegenwoordigd: cultuur, economie, politiek, amusement. Alleen een ding werkt  op mijn zenuwen en dat is te veel sportnieuws  

Aan de rechterkant ziet men iets heel nuttigs en dat is  het weerbericht. Daaronder staat de actuele verkeersinformatie en prijzen van de verschillende brandstofsoorten. Er staat niet zoveel reclame en dat vind ik ontspannend en prachtig. Nog twee  boeiende optie die ik daar heb gevonden zijn ’’Meest gelezen’’ en ’’Meest recent’’. Het is ook leuk dat er voor alle modeliefhebbers een PDF format van de Metro Mode bestaat. Wat video’s betreft die kon ik eerst nergens vinden. Maar als je je op de site aanmeldt, zal je veel video’s aan de rechterkant opmerken. Aan deze kant kan men nog een nuttige optie gebruiken en dat is namelijk een mogelijkheid om een print editie te downloaden. Al bij al is deze site heel zorgvuldig ontworpen. 

Ben je allergisch voor tv - reclame!?

Het was ongeveer een uur 's middags en toevalig begon ik  tv te kijken. Alles wat ik kon zien waren slechts enkele figuren die zich op het scherm bewogen en die volstrekt onbelangrijk en vervelend waren. Vooral heb ik het over reclame.

Vandaag de dag komen er allerlei soorten reclameboodschappen aan bod. Reclame wordt bedoeld om mensen te beïnvloeden zodat ze hun alledaagse problemen kunnen vergeten en zo veel mogelijk artikelen  kopen. Voor de 30 seconden of 1 minuut krijgt iedereen een kans om de langste wimpers en de vollste lippen te hebben en om met het goedkoopste bankkrediet de beste auto te kunnen kopen. Ik vraag me af of dit een hedendaags concept van een reclame of een leugen is.

Reclame kan echter ook voor het goede gebruikt worden.  Het kan een soort campagne zijn die ons bewust maakt van sociale thema’s en het milieu. Het kan ons voorlichten over de gebeurtenissen van de wereld. Volgens mij is het treurig en ontgoochelend dat er zo weinig reclameboodschappen  zijn die over de mensen –en dierenrechten gaan. Er zijn niet zo veel reclames die allerlei soorten minderheden verdedigen maar  degene die  alleen eigen belang promoten.

En als er per ongeluk een bewustmakkende reclame  is dan moeten we nog een vraag stellen: ’’Hoe schijnheilig  die organisaties die hun standpunten in een reclame uiten zijn?  Zijn Human Right Watch, Peta, WWF, Queeria zo oprecht en waarheidsgetrouw  of geven ze alleen om hun materiele welvaart en macht?’’

Een gewoon spelletje

Vandaag waren Sneki aka Snežana, Jana en ik in een kroegske aan het zitten. We waren aan ’t babbelen maar ook aan ’t spelen. Het spelletje is volgend: je hebt een papier waarop ieamand iets begint te schrijven, dus een of twee alinea’s en daarna volgt de andere persoon de rest van de laatste zin die vaak onvolledig is. Derde persoon volgt de zin van de twedee persoon enz... Het is een soort associatief, dadaïstisch verhaaltje omdat het begin bijna ooit niks met het eind te maken heeft. Dus het is vaak heel onlogisch, onzinnig maar toch grappig. Ons verhaal is volgend:

Er was eens een meske dat nooit naar het ziekenhuis wilde gaan omdat ze zo bang van spuiten was maar op een dag moest ze naar de zee gaan. Het was erg verschrikkelijk maar ze moest beslissen en daar gaan hoewel het onbeleefd was. Volgende dag heeft ze een andere plan gemaakt. Ze wilde naar Amsterdam gaan om een paar klompjes te kopen maar er was geen korting of een bord waarop ’’solden’’ stond. Ze besloot om een mooie jas te kopen want ze had ’t echt nodig. Haar reis was goed georganiseerd: eerst ging ze naar een kroeg om McDaonalds en alle z’n vette en van plastic gemaakt producten te vermijden. Daarna besloot ze om nog een keer naar de Dampkring te gaan om nog een muffintje te kopen. Ja, het was erg lekker. Ze wilde ook een koffie drinken maar ze kwam te weten dat ze geen meer geld had. Ze moest beslissen of ze haar jas of haar auto willen verkopen. Opeens was ze in Bubanj potok en daar zag ze een autoverkooper. Ze zei dat ze haar auto wilde verkopen en dat de prijs daar 3.000 euro van moest zijn. De autoverkoper was zooo boos en hij antwoordde: ’’R*** op’’.

Waar?

Hij stond daar. Op dezelfde plaats, op dezelfde tijd. Al zes jaar heeft hij dat park niet gezien. Maar nu wist hij dat park moest vinden.

’’Goeieavond Meneer! Weet u misschien waar dit park ligt?’’

’’ Welk park?’’

’’Wacht even, ik zal u het op de kaart tonen... Ziet u ? ... Hier..’’

’’Nee, ik zie niks, ik weet niet waar t u het over hebt...’’

’’Maar wacht, Meneer, ik denk dat ik u ergen al heb gezien...!?

’’Nee, dat kan nie, sorry, maar nu moeti ik weg’’

’’Ne, kijk maar naar de kaart, alstublieft... Ziet u deze tekening, bent u er al mee bekend?’’

’’Helemaal niet!!! Hou je mij voor de gek!?’’

’’Nee, helemaal niet! Maar kijk, alstublieft, hoe kunt u  zich niet herinneren. U bent degene die mij zes jaar geleden dit park aangetoond hebt...’’

’’Het is absuurd’’

’’Herkent u me niet. Ik had dezelefde paraplu en hoed?’’

’’Da’ s een onzien’’

’’Nee, zes jaar geleden,... het was hetzelfde weer, en zelfs om hetzelfde uur heb ik u hier ontmoet... En u hebt me dit park aangetoond!’’

’’Het kan toch niet waar zijn omdat ik al veertig jaar dood ben...En zelfs als ik nog zou leven zou dit park toch niet bestaan’’

Toen zei zijn moeder :’’Goeiemorgen schat, het is tijd om op te staan’’. Maar hij had geen moeder....