Eén van de belangrijkste factoren om humor als humor te beschouwen (zodat iedereen het plezierig en grappig zou vinden) is tijd. Ik herinner mij een situatie waarin mijn grappige vader zei: “Sonja, waarom ben je zo ontevreden dat ik je nu zeg dat ik een vriendin heb (na 4 jaren zei hij mij dat)? Zou je vrolijker zijn als ik zeg dat ik een man heb gevonden?” Hahaha, zou ik nu zeggen. Maar toen leek zijn grapje zo onverschillig, ongevoelig en zo misplaats, dat het heel pijnlijk voor mij was. De echtscheiding zat immers nog vers in mijn geheugen. Zo’n grapje vond ik toen helemaal niet rechtvaardig. Daarom speelt tijd een grote rol.
Verder speelt er een persoonelijke zaak een uitzonderlijk grote rol. Bijvoorbeeld enkele jaren geleden zag ik een meisje dat de straat wilde oversteken. Ze was invalide. Toen zei mijn vriendin: “Ze zou een touwtje moeten gebruiken om de straat als Catwoman te kunnen oversteken.” Iemand anders zou daarom lachen, maar ik niet. Omdat ik weet hoe moeilijk het is om met zulke problemen te kampen. Dat geldt ook voor de racistische moppen Een blanke man zal lachen om een mop over kleurlingen. Maar wat zullen de kleurlingen zelf doen? Een brunette zal lachen met domme blondjesmoppen. Dus, er moet empthie bestaan want we dan vermijden iemand te kwetsen vanwege haar of zijn persoonlijke redenen.
Ook is de manier waarop iemand iets zegt heel erg belangrijk om het verschil tussen een grapje of een mop en tussen haat zaaien, onbeleefdheid en gebrek aan medelijden te kunnen maken. Bijvoorbeeld als iemand zegt tegen iemand anders dat hij of zij zou in Laza Lzarević moeten zitten (één van de meest beruchte psychiatrische instellingen in Servië) dan vind ik dat helemaal niet grappig. Maar indien iemand dat op een geestige, onschuldige manier zegt of als de intonatie niet beledigend is dan kan men het als een soort grappje beschouwen.
Of iets als een mop beschouwd kan worden hangt ook van onze algemene cultuur en onze kennis af. Bijvoorbeeld, als iemand over Osama Bin Laden moppen maakt, zou ik ook zeggen dat het niet grappig is, omdat zulke persoon vol vooroordelen zit. En waarom is dat niet grappig? Omdat als iemand denkt dat iedereen die uit het Midden Oosten komt een terrorist is, dan praten we niet over mopjes maar over onze eigen onwetendheid en onverdraagzaamheid.
Er is een te groot verschil tussen een mop of een grap en haat zaaien. Maar wat ons zal bevrijden is het verstand. Indien iemand een grapje, hoewel het ongeschikt wat tijd, manier en plaats betreft is, zegt, dan is dat onvergefelijk. Maar als iemand een goeie tijd, plaats en manier kiest om een grap te vertellen, dan betekent dat dat ons leven toch een sprankeltje humor heeft, en daardoor ook geluk.
Нема коментара:
Постави коментар