Nothing to worry about?

             Enkele weken geleden vond ik een interessant maar tegelijker tijd een reedelijk verontrustend artikel. Het artikel werd door Radboud Universiteit Nijmegen gepubliceerd en  het  gaat 't namelijk over een, in de laatste tijd, steeds populairder verschijnsel dat switchen van talen werd genoemd.

In het artikel yijn er verschillende opmerkingen en standpunten te zien. En al die werden door enkele voorbeelden uitgelegd. Het komt steeds vaker voor dat buitenlandse en vooral Engelse woorden in het Nederlands terechtkomen.  De zogenaamde 'code-switching' gaat niet over het gebruik van universele Engelse woorden maar over een typisch Nederlands woord dat vervangen wordt door een buitenlands woord.

          Er bestaan enkele factoren die ‘code – switching’ beïnvloeden. De invloed op dit verschijnsel, behalve de omgevingsfactoren en taalkundige factoren, heet ‘natuurlijk taalgebruik’ . Als een persoon de 'code-switching' gebruikt dan zal de gesprekpartner dat ook doen.

          De aanwezigheid van cognaten (d.w.z. woorden die in twee talen zowel in vorm als in betekenis op elkaar lijken) en van ‘valse vrienden’ (of woorden die dezelfde vorm maar een andere betekenis hebben) heeft veel invloed op de 'code-switching'. Onder de invloed van deze factoren zijn personen meer geneigd tot de ‘code – switching’.

          Woordvolgorde kan ook een reden van ‘switchen’ zijn. Onder de invloed van gesprekpartner  verwisselen personen de woordvolgorde niet alleen in de talen waar die gelijksoortig is maar ook in de talen waar de woordvolgorde helemaal anders is.

          Dit soort taalgebruik vindt zijn oorsprong in de neiging om je gesprekpartner na te doen d.w.z. in het automatische spiegelgedrag, dat een onbewust proces is.

Het ‘switchen’ is een normaal proces omdat elke taal als een onderdeel van samenleving zich ontwikkelt. Als een maatschappelijk fenomeen heeft elke taal een neiging om zich aan de omgeving aan te passen.

Na dit artikel te gelezen hebben,  besefte ik dat ik me een beetje zorgen maakte over de toekomst van al die andere letterenstudenten die een andere taal studeren. Wat is de toekomst van 't Nederlands of van 't Grieks, Servisch, Catalaans enz...!?

Elke dag zijn we 'gedwongen' om naar de buitenlandse en vooral Engelse woorden te luisteren. Die woorden komen vaak uit de mond van de bekende personen en politici. Ik ben geen grote taalpurist maar ik denk dat men sommige waarden moet blijven koesteren. De taal is een belangrijk deel van elke volk en hun identiteit maar het is ook heel belangrijk op een individuele niveau omdat een bepaalde soort taalgebruik ook veel over de taalgebruiker vertelt.

Volgens mij bestaan er geen mooie of lelijke talen. Ik hou van het Servisch en ook van het Nederlands. Maar de laatste tijd heb ik een afkeer van het Engels. Dat komt niet omdat het een lelijke of mooie taal is maar omdat er zoveel mensen uit Servië en uit andere landen zijn die een ontzettende nadruk op het Engels leggen. In vele opzichten is dat triest omdat elke taal bepaalde woorden koestert die de bijzonderheid van een bepaalde natie, cultuur en geest van het land bezitten.

Soms is 'switchen' wel gerechtvaardigd maar soms is het overdreven en wansmakelijk. Is 'switchen' een brug die ons bindt of die ons van elkaar afscheidt? Waarschijnlijk vindt men een antwoord ergens tussen (in het geval dat er eigenlijk een antwoord  te vinden is)...

Hier kan iedereen meer info's vinden: http://www.ru.nl/onderzoek/nieuws/@834151/switchen-taal/