Deze dagen zijn mijn gedachten door elkaar gegooid. Daarom wil ik een lijstje maken. Dat is een lijst van dingen die ik graag doen. Daarin zal niemand geïnteresseerd zijn. Maar ik moet die lijst voor mezelf maken omdat dat me geruststelt. Dus, hier is de lijst:
1. Ik bemin een sigaretje roken voordat ik ga slapen. Dat is een beetje gevaarlijk want ik ben meerdere malen in slaap gevallen en ik heb mijn laken verbrand. Ik wist wat ik de volgende dag kon verwachten. Ten eerste kreeg ik de lessen van mijn moeder. Gewoonlijk duren ze over een half uurtje. Er is een onvermijdelijk verhaal over een meisje dat haar appartement met een haardroger heeft verbrand. Daarna ga ik naar de colleges van mijn oma. Ze heeft ook veel verhalen over de mensen die hun appartamenten met een sigaret hebben verband. Haar verhalen duren helaas de hele dag.
2. Ik hou van zigeuners. Het is nooit saai met hen. Bijvoorbeeld, een groep van hen beroofde mijn oma vandaag, toen ze de sigaretten voor mij en mijn moeder kocht. Daarom heb ik zin om een strijdlustige vaardigheid te leren. Jullie kunnen voorstellen wat ik ermee zal doen.
3. Ik heb mijn dromen lief. Ze zijn een totale niuwe wereld voor mij. Die laatste gaaat over een paard dat van duizende verdieping viel en over een groene spiegel die in een goot vastzat.
4. Ik schommel graag. Toen ik klein was, speelde ik niet met andere kinderen. In die tijd lustte ik met de kleine auto’s te spelen. Ik had zin om zoals verkoopster te werken. Tegelijkertijd was ik de klanten en de verkoopster. En dus sprak ik met mezelf of met mijn moeder. Buiten schommelde ik voor uurtjes. Dus, vandaag de dag doet me de schommel aan mijn kindertijd denken (heel raar).
5. Ik houd van pieren en vliegen, omdat de meeste mensen niet van hen houden of ze geen belang in hen hebben. Als het regent, neem ik pieren mee en ik keer hen in het aardje terug.
6. Ik hou van het schreeuwen. Het geeft me een gevoel van rust, zoals ik ijzig koud glas ijswater neem (dan opeens voel ik me mijn ingewanden ijzig te worden). Ik schreeuw in een badkuip vol met water. Ik vond die vangst (scène) in Requiem for a Driem, een film van Darren Aronofsky.
7. Ik ben dol op Leonard Cohen. Zijn muziek en woorden zijn zo schoon, zo triest, met tere maar ook sterke gevoelens. Zijn liederen dringen jouw ziel en hart door. Je kan zijn woorden voelen. ’s Morgens luister ik het liefst naar zijn liederen (bijvoorbeeld: I'm your man of Take this waltz die gedicht van Federico García Lorca is).
8. Ik wil me niet beperken tot de lijst van dingen die ik graag doe. Ik wil ook het wezen noemen dat ik het leukst vind – mijn hond. Er wordt gezegd dat de hond de beste vriend van mensen is. Maar er zijn ook de mensen die houden van hamsters, ratten, slangen, papegaaien, hagedissen, salamanders, kippen en eenden ( ik hield één eend op het terras ). Ik hou van alle dieren. Maar Tara is een onderdeel van mijn klein gezien. Dat kan begrijpen alleen de persoon die een huisdier hebben. Voor mij is Tara het enige wezen dat me alle gevoelens, die ik nodig heb, kan geven . Met haar voel ik me zenuwachtig, vrolijk, uigelaten, verdrietig, bang, opdringering... !
четвртак, 22. април 2010.
понедељак, 19. април 2010.
enz
Ik luister naar PJ Harvey, precies ben luister ik naar haar lied dat ''Slow drug'' heet. Hoewel ik me voor mijn examens moet voorbereiden, heb ik geen concentratie. Ik moet linguïstiek studeren. Dat is normaal omdat het de vakantie is en het weer leuk ( min of meer) is. Dus, ik wandel met Tara, kijk naar The L word aangezien ik niet kan studeren. Ik heb geen zin om naar de feestjes of de clubs te gaan. Maar ik denk dat het dom is om zinnen met ''Ik heb (geen) zin om iets te doen'' te schrijven. Wie wil dat weten? Zelfs IK wil dat niet weten. Maar dan wat ik kan schrijven. Ik heb absoluut geen idee. Ik wil niet graag schrijven over wat ik heb gedaan . Ja, ik weet. Ik kan over mijn doop schrijven. Er is een man die tegen mij gezegd heeft dat ik tot het einde van mei moet gedoopt worden. Dus ben ik naar Aleksandar Nevski kerk gegaan. De pope was heel zenuwachtig omdat hij een baan voor een begrafenis afsprak. De prijs van requiem was symbolisch. Zesduizend dinar. Als hij met een kalme stem nog eens condoleerde, besliste hij met mij te babbelen. Ik heb gezegd dat ik éénentwintig jaar was. Dus vroeg hij naar mij waarom ik een kruisje nu wilde maken. Ik vertelde hem da ik dichter bij God wilde zijn. Natuurlijk dat dit niet waar was. Ik wist niet wat anders te zeggen. Het was dom dat ik een kruisje wilde maken omdat een trol zei dat ik het moest doen. We praatten over mijn doop ongeveer een halve uurtje. Hij zei dat ik de religieuze lessen moest volgen. Dat was een oplossing. Maar mijn ouders en mijn peetoom moesten ook naar die lessen gaan. Ik was een beetje geschokt. Ook was ik ongeduldig en moe. Ik zei dat ik wilde overleggen. Morgen ging ik naar Sveti Marko of Sveta Ružica kerk.
Пријавите се на:
Постови (Atom)