La Marioneta ( de trapo)

Wat zal ik schrijven? Hmmm, zal ik over de boeken schrijven. De laatste boeken die ik heb gelezen waren die van Haruki Murakami en John Fante. Het boek van Murakami heet Dans, dans, dans ( het is moeilijk om deze titel en naam van de schrijver te vertalen omdat hij uit Japan komt) en van Fante Mijn hond domme ( My dog stupid). Maar ik ben moe en ik zal niet over die boeken schrijven. Er komt mooie weer en wens voor schrijven valt uit. 
Hoewel het prachtig weer is heb ik geen zin om buiten te gaan. Ik heb zin om films te bekijken. Ik wil alles films van Short Film Festival bekijken. Ik zal graag een prachtig gedicht van Gabriel Garcia Marquez in het Nederlands vertalen. De naam van dit gedicht is La Marioneta.  Elke keer dat ik dit gedicht lees  voel ik me zowel verdrietig en blij tegelijk. Er zijn mensen die hou niet van dit gedicht omdat ze denken dat het is zeer zielig, simpel, maar voor mij dit gedicht is  heel belangrijk. Ik was zestien toen hoord ik voor de eerste keer dat gedicht. De plaats waarin heb ik het gehoord en de persoon die heb het aangelezen hebben dit gedicht heel belangrijk voor mij gemaakt.
Nu zijn mijn werken in het Nederlands om te huilen maar ik hoop dat ik dit gedicht gauw zal vertalen.  Als ik m' n best doen zal ik het heel straks in het Nederlands vertalen.

 Muziek is een wonder, een liefde, een droom, een andere leven. Ik heb zin om een niuwe dag met de muziek te beginnen. Ik luister naar verschillende muzieke genres. Ik hou van punk, ambental, klasiek, rock, drum n bass, electro, enz... Mijn liefste band is Joy Division. De stem van Ian Curtis en zijn teksten zijn boeiend. Zijn teksten zijn depressief, weemoedig, met veel pijn en verdriet.
Hun bekendst lied is Love will tear us apart, maar Joy Division heeft ook andere mooie en bekende liederen, bijvoorbeeld  Atmosphere, Passover, The Eternal, Dead souls, Shadowplay, Transmission... Een van hun best lied voor mij is She' s lost control. De eerste naam van deze band was Warsaw zoals een lied van David Bowie. Maar in die tijd waren er veel banden met heel gecompliceerde namen omdat zij een opvallende naam wilden hebben. Het was tijd in die Buzzcocks, Penetration, Sex Pistols, The Durutti Column, Cabaret Volataire, A Certain Ratio waren populair....
De lidwoorden van band: Bernard Sumner, Ian Curtis, Peter Hook en Stephen Morris hebben  in 1978 beslist om een niuwe naam aan band gegeven. De naam Joy Division was de naam die Duitse militaires hebben gevangene vrouwen voor sex in Tweede Wereldoorlog geroepen. Met deze naam hebben zij twee albums gepubliceerd: Unknown Plessures en  Closer. In 1978 heeft Ian Curtis aan epilepsie geleden. Hij is heel depresief en raar  geworden. Zelfs als een tieneer was hij geobsedeerd met  mensen  die gestorven zijn in de twintig.
Op het hooghtpunt van zijn glorie , heeft Ian zich opgehangen. Hij was vierentwintig jaar oud.

Dromen

Arthur Schopenhauer heeft gezegd: ''Een droom is een korte psychose en een psychose is een lange droom''. Toen ik klein was, droomde ik dezelfde dromen. Er zijn drie dromen dat ik droomde. Die gaan over een vochtig riool, een blauwe raaf en rode bladeren. Die droomde ik tot ik zes was. Na deze dromen heb ik verschillende dromen gedroomd.
Laatste anderehalve jaar voel ik als ik in een andere wereld leef. Ik heb heel rare dromen. Meestal zijn die over een normale situatie met gewone personen maar de kleuren en de plaatsen geen gewoon en normaal zijn. De plaatsen,  stemmen en geluiden zijn als die in de films van Lynch en Bergman maar de kleuren zijn als die in de films van Almodovar. De sfeer is spannend.
Er zijn  personen van mijn familie of die dat ik ken. Vaak hoor ik de stem van mijn opa. Die dromen zijn zo realistisch dus wanneer ik wakker word ik denk dat die echt zijn gebeurd. Wanneer ik met een persoon van de droom praat, ik begrijp dat het een droom was.
Ik hou van mijn dromen want ik kan wakker worden als ik dat wil, en ik kan van die wereld ontsnappen.

Een slecht nummer

Ieder van ons heeft mooie en slechte dagen. Er zijn mensen die meestal zinloze en saaie dagen hebben. Maar ook zijn er mensen dat nooit een vervelende dagen hebben omdat ze in zijn eigen wereld leven. Sommige mensen noemen hen om gek te zijn. Die zijn meestal heel wijs en begaafd.
Bijvoorbeeld de vader van de naturalistische roman, Emil Zola, gehad vreemde geest. Hij gehad heel ontwikkeld zintuig van reuk. Hij kon van zijn kamer tot de keuken een riuk van het eten herkennen. Hij kon eten met kip of met aubergine of met haringen uitmaken. Meestal gehad hij hersenschimmen, obsessies en angsten.
Als hij op de straat was, heeft hij altijd naar de nuummers van de huizen en koetsen gekeken. Die nummers heeft hij altijd vermenigvuldigd. Hij dacht dat zijn slecht nummer zeventien was. Terwijl hij op de straat gloeilampen  telde, de koets heeft hem geslagen. Zola heeft het nummer van de koets gezien. Hij heeft nummer één aan het nummer van de koets toegevoegd en hij heeft gerekend dat het zeventien was.
Dus, zie je hoe kan het leven interessant zijn. Nooit weet je wanneer  koets kan je slaan.