недеља, 28. фебруар 2010.

Tara houd van vliegen

Er zijn weinige dingen en personen dat me gelukkig maken. Eén van die personen is mijn hond, Tara. Vorige lente, om 17 maart precies Tara en ik waren in Kalemegdan omdat we in het appartement van mijn vader in Jovanova straat woonden. Het was ochtend en ik ging met Tara naar Donji grad omdat ik wilde rennen. Ik luisterde naar de muziek en Tara liep achter me. Bij Sint Ružica kerk keerde ik me naar Tara maar ze was niet achter me. Dus ik begon naar haar roepen. Na drie minunten ongeveer zag ik haar in het hofje van de kerk. Ze kon geen voet verzetten. Ik was heel bang want ze van drie meter viel. Ik wist niet hoe kon ik naar het hofje afkomen. Ik begon de trap aflopen en op het einde van ze zag ik er een pope. Hij rookte een sigaretsie, verdmoedelijk het was een ''na de sex'' sigaret. Ik zei: '' Vader, kunt u mij de weg naar de hof tonen. Mij hond is gevallen. Hij denkt dat er een grapje zijn. Ik legde dat het is serieus uit. Dus hij heeft me de weg getoond en ik mijn vader belde op. Meteen kwam hij.
Na drie manden Tara kon lopen en na de zes kon ze rennen. Omdat ze veertige kilo's heeft denk ik dat ze een medisch wonder is.

5 коментара: