Escher en 'Spiegelingen'

Het hoofdthema in deze fase van Eschers werk is spiegeling. Hier onderscheidt Escher zelf twee manieren waardoor de spiegeling weergegeven werd: in het water en  in een weerkaatsende  bal.

Een voorbeeld van de spiegeling in het water is Eschers ’Drie werelden’. Dit is tegelijkertijd een weergave van een continuüm m.a.w. van Eschers obsessie met het idee van oneindigheid. Op deze lithografie ziet men drie werelden die niet uiteengaan maar die in een harmonieuze samenhang op elkaar aansluiten.  De eerste wereld wordt vertegenwoordigd door afgevallen bladeren die op een oppervlakte drijven naar een onbekende horizon en daarmee wordt de oppervlakte van het water (vijver) gesuggereerd. De tweede wereld werd weergegeven door de bomen die weerspiegelen in de vijver en die ver in de achtergrond lijken te staan . Daardoor wordt  het bestaan van ruimte gesuggereerd . In de voorgrond zwemt een vis in de vijver en die vertegenwoordigt de derde wereld.  Hier zien we duidelijk symbolen van water (de vijver en  de vis) en aarde (bladeren en bomen) maar toch kunnen we de takken die hoog boven  het water stijgen als symbool van lucht beschouwen. 

De spiegeling in een bol zien we op Eschers ’ Hand met weerkaatsende bal.’ Hoewel deze lithografie chronologisch tot zijn eerste periode behoort beschouwt men die ook als een vertegenwoordiger van tweede fase vanwege een duidelijk gebruik van een meetkundige figuur – een bol. Alles wat Escher in een kamer omringt en Escher zelf worden gespiegeld in deze weerkaatsende bal. Het binnenste van een kamer, vier muren, vloer en plafond, alles, hoewel naar de buitenkant getrokken, wordt samengebracht in één kleine cirkel. Die kleine cirkel bevindt zich eigenlijk op ons hoofd of beter gezegd in een punt tussen de ogen . We kunnen rond zulke bal heen bewegen maar nooit zouden we in staat zijn om dat punt dat het midden van onze waarneming is te veranderen omdat wij klakkeloos het brandpunt van onze eigen wereld zijn.

---